Jan Deckers
Jan Deckers ken ik nu al een aantal jaren, en wat me aan hem telkens weer fascineert, zijn z'n enorm opvattingsvermogen, de menselijk breed uitgemeten verwerkingsdiepte en zijn snelle, zekere artistieke opzet en doorvoering, zowel in de muziek als in zijn beeldend werk. Dit gepaard met een, in artistieke kringen sporadisch voorkomende, betrouwbaarheid sans allure.
Dubbelbegaafdheden zoals bij Jan zijn zelden, maar komen voor. Voorbeelden zijn o.a. Goethe in superieure wijze, Tomi Ungerer als fenomeen van de 20. eeuw. Beeldend- literaire combinaties treft men overigens vaker aan dan beeldend- muzikale, aangezien een beeldend creatieve drang zich eerder vergezeld met een literair dan met een muzikaal pendant. Dat dit juist bij Jan Deckers gebeurt verwijst naar het innerlijke wezen van zijn kunst, waarin zich ook een bepaalde kunstopvatting weerspiegelt.
Bekijkt men nu zijn schilderijen en tekeningen, en luistert naar zijn muziek, valt al snel op dat hij elk werk een geheel eigen karakter meegeeft, welk zich ook bijkans nooit terug laat vinden in eerdere of latere stukken. Een enkeling mag daarin de afwezigheid van een persoonlijke stijl herkennen, zeker omdat de kunstenaars van de afgelopen 150 jaar zich veel moeite gaven om een onverwisselbare stijl te scheppen ,wat soms uitmondde in exsessive schilderijen, sculpturen en toonkunstwerken en wat zeker tot de vervaging van de grens tussen kunstzinnige en verkooptechnische arbeid bijdraagt.
Klikt u hieronder voor een biografische collage over Jan Deckers: